Το όνομα του Αγίου Βαλεντίνου είναι συνδεδεμένο με την ημέρα του έρωτα, την ημέρα των συναισθημάτων, αν όχι για όλους, σίγουρα για τους περισσότερους. Είναι δυνατόν, ένα τόσο διαχρονικό συναίσθημα όσο η αγάπη και η ομορφιά αυτής να εγκλωβιστεί σε μια μόνο γιορτή;
Δεν μπορείς να δαμάσεις τα ισχυρά συναισθήματα με αυτόν τον τρόπο, χαρίζοντας τους μια ημέρα τον χρόνο. Αυτό που τους αξίζει είναι τα εξυμνείς και να τα «συμβολοποιείς». Το συναίσθημα είναι προσωπική υπόθεση, καθένας μας τα αντιλαμβάνεται ανάλογα με τα βιώματα του και την ανάγκη του γι’ αυτά. Αυτός είναι και ο λόγος που η 14η του Φλεβάρη έχει αυτήν την δυναμική, όλοι θέλουμε να αφιερώσουμε μια μέρα σε αυτό που αγαπάμε.
Όμως, τι γίνεται τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου; Όταν η μέρα των ερωτευμένων έχει φτάσει στο πέρας της; Τότε είναι οι στιγμές που έχουμε ανάγκη την συμβολοποιήση, σαν να βγάζουμε φωτογραφία το χαμόγελο του αγαπημένου μας και να το έχουμε πάντα μαζί μας. Ένα κόσμημα με μια σκαλιστή καρδία, είναι πολλά παραπάνω από μια απλή χειρονομία. Είναι ένα ενθύμιο. Κάτι μικρό ώστε να θυμόμαστε αυτό που ζήσαμε και να το ξαναζούμε με την ίδια ένταση. Κοιτώντας ένα μενταγιόν, φορώντας μηχανικά το αγαπημένο μας δαχτυλίδι, σκεφτόμαστε αυτόν που μας το έδωσε. Κοιτάζοντας το βραχιόλι με την καρδιά θυμόμαστε εκείνον στο οποίο έχουμε δώσει την δική μας καρδιά.
Η μεταλλουργία και η δημιουργία κοσμημάτων, απαιτούν συγκέντρωση, μεράκι, ντελικάτες κινήσεις, όπως ακριβώς και η αγάπη προς κάποιον άλλο. Ένα κόσμημα είναι το καλύτερο δώρο μεταξύ των ερωτευμένων ακριβώς γιατί η συνθήκη δημιουργίας και αυτή του έρωτα ταυτίζονται.
Φέτος συμβολίστε αυτό που νιώθετε και δωρίστε το. Μια κρεμαστή ταυτότητα, απλή και κομψή απαλλαγμένη από περιττά στοιχεία. Μια πλάγια γραμμή, χαραγμένη με λέιζερ, το θετικό και το αρνητικό πρόσημο την πλαισιώνουν δηλώνοντας “Love you more than yesterday and less than tomorrow”. Περίπου 10 λέξεις συνοψίζουν μια ολόκληρη χρονιά συναισθημάτων και την κορύφωση τους αυτήν την μέρα του χρόνου. Σίγουρα η αγάπη του “σήμερα” είναι πιο δυνατή, πιο ώριμη από αυτή του “χθές”. Το “αύριο” είναι αβέβαιο και ενίοτε δεν χρειάζεται να μας απασχολεί. Ο έρωτας ζει στο “σήμερα” και αυτό γιορτάζει.
Η χρονικότητα των συναισθημάτων αποτυπώνεται και αυτή σε ένα σύμβολο. Δεν είναι μονάχα η καρδιά που σημαίνει αγάπη. Δύο χέρια ενωμένα, ένα πινέλο, όλα όσα σηματοδοτούν την επικοινωνία, την δημιουργία και την συνεργασία. Αγάπη δεν είναι μια μέρα γιορτής, είναι πολύς καιρός που μαθαίνεις να πορεύεσαι και να απολαμβάνεις μαζί με κάποιον άλλο. Φτάνουμε στο σημείο, όπου μια φωτογραφία δεν αρκεί για να μας υπενθυμίζει αυτά που γνωρίσαμε και τόσο αγαπήσαμε, το κλίκ του φακού δεν αποτυπώνει όλα όσα θέλουμε να θυμόμαστε. Ένα σύμβολο, που το φοράμε συνεχώς είναι τόσο διακριτικό και ήσυχο και τόσο συγκεκριμένο, που υπερνικά το σήμερα ή το χθές.
Πάνω σε μια ταυτότητα, μια ταμπέλα που αντανακλά ποιοί είμαστε, χαράζεται το χρονοδιάγραμμα μιας αγάπης. Όλες οι στιγμές, έντονες ή και ήρεμες, του χθές, του σήμερα και του αύριο, είναι αυτές που γιορτάζουμε και θέλουμε να θυμόμαστε.