Πόση έμπνευση αντλεί κανείς από την λέξη «νέο»; Η μονάδα μέτρησης δεν είναι σταθερή, ούτε ακριβής. Το νέο μπορεί να συνυπάρξει με το κλασσικό και να εξελίξει το ήδη υπάρχον.
Το καινούργιο μπορεί να ταυτιστεί με το πρωτότυπο αλλά κρύβει μέσα του την ανησυχία για το απροσδόκητο και το αυθόρμητο. Όπου κι αν κοιτάξεις γύρω σου θα διαπιστώσεις μια διαρκή αναζήτηση και συζήτηση για κάτι «επόμενο». Ωστόσο, πριν έρθει το μετά, πρέπει να απολαύσουμε το «τώρα», να το ζήσουμε, σχεδόν να το εξαντλήσουμε προκειμένου να υποδεχτούμε γεμάτοι όλα όσα έρχονται. Έτσι, ακολουθώντας αυτή την πορεία, το παλιό συμμαχεί με το νέο για να πουν μαζί μια ακόμη ιστορία.
Όσο μεγαλώνουμε, τόσο αναπολούμε τη χαμένη μαγεία των παιδικών χρόνων και χανόμαστε σε παλιά μας όνειρα και παιχνίδια, στιγμές πασπαλισμένες με νεραϊδόσκονη. Το σύμβολο εκείνης της ηλικίας ήταν οι νεράιδες, εκείνα τα υπερφυσικά μικροσκοπικά πλάσματα που κατέχουν την τέχνη της μαγείας και της γοητείας. Ένα σύμβολο που περνάει από γενιά σε γενιά μιλώντας για την ομορφιά της ζωής και όλα τα μικρά πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους. Η νοσταλγία είναι ένα σύμβολο από μόνη της, δεν σημαίνει αδυναμία, αντίθετα, αντλώντας δύναμη από το παρελθόν πορευόμαστε στο παρόν και σχεδιάζουμε το μέλλον. Μια νεράιδα, βγαλμένη από τον παραμυθοκοσμο γίνεται ένα με την ασφάλεια της παιδικότητας και όσων συνέβησαν σε μια άλλη περίοδο, πιο απλοϊκή. Η ομορφιά του παρελθόντος είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Το νέο προκύπτει από το παλιό, συνδυάζει παλιές μνήμες με νέες εμπειρίες. Φανταστείτε τον εαυτό σας και την πορεία του μέχρι σήμερα, πόσα έγιναν στο ενδιάμεσο, πόσες νέες γνώσεις, πόσοι νέοι συμβολισμοί; Ακριβώς σε αυτές τις εμπειρίες και τις διαδρομές βασίζεται η δύναμη των συμβόλων. Εμπνέεται από εσένα και την πορεία σου και δημιουργεί. Νέοι συμβολισμοί, νέες ερμηνείες, όλα έχουν μια μυρωδιά του καινούργιου και του απροσδόκητου.
Ο καθένας εκφράζεται μέσα από διαφορετικά σύμβολα, έχει άλλη αισθητική, άλλες ανάγκες. Το ζήτημα είναι η προσωπική πινελιά, να αφήσουμε κάτι δικό μας να μεταμορφωθεί με την δύναμη του συμβόλου. Οι ιστορίες είναι πάντα καλύτερες όταν είμαστε “παρόντες” και όχι απλοί παθητικοί δρώντες. Κάθε τι νέο ξεκινάει από εμάς και καταλήγει πάλι σε εμάς. Αν παρατηρήσουμε τα σχήματα και τα σύμβολα, έχουν τέτοια δομή και γεωμετρία, τόσο ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία καθενός, Πρέπει απλώς να το ανακαλύψουμε και να το αποδεχτούμε. Νέα σύμβολα γεννιούνται καθημερινά, νέες ιστορίες, νέες ερμηνείες, η ίδια γεωμετρία. Όσα καινούργια στοιχεία και σύμβολα κι αν υπάρξουν, η αρμονία θα είναι το κοινό τους στοιχείο. Η πυραμίδα, η τριγωνική αυτή κατασκευή είναι το σύμβολο της δημιουργικής φύσης και της προόδου, η εικόνα της ιεραρχίας που κινεί τους κόσμους. Ας εμπνευστούμε απ’ όλα όσα βρίσκονται γύρω μας, ας είμαστε δυνατοί και έτοιμοι για όλες αυτές τις καινούργιες ιστορίες που μας περιμένουν.